Tijdens onze open dag was één van de rituelen de Boombom van Jos Bregman, Almeers Kunstenaar.
Bekijk hoe de scherven van de boom zich tot nu toe verspreidde als levend bewegend geheel: BEKIJK DE KAART HIER
Jos vertelt:
“Hier langs de Goudplevierweg in Almere staat een dubbele rij iepen. Aan het eind ervan werd in 2021 de Hippias van Elisweg aangesloten op deze weg en daar heb ik 17 iepen geoogst. Met het hout van die 17 maak ik iets nieuws. Ik ben sinds de oogst van de zeventien stammen iets nieuws aan het maken, iets groots, iets wat de hele wereld over kan gaan, iets bijzonders, iets levends en bewegends. Het gaat wel heel traag, nauwelijks waarneembaar, maar het leeft, het beweegt. Om dat duidelijk te maken vergelijk ik het met iets anders. De eerste vergelijking noem ik alleen kort, namelijk: BOOMBOM, een term voor een supervertraagde explosie van een boom. De vergelijking die ik hier verder maak is die met een bijenvolk.
Je kunt het vergelijken met een supervertraagde versie van de imme, een bijenvolk. Zo’n volk heeft een basis, een kast of een holle boom, een vaste plek. En zo’n volk heeft bijen. Die vliegen uit, ze gaan ze de wereld in, nectar en stuifmeel halen. Iedere bij weet haar herkomst, ze weten altijd de weg terug naar het volk terug te vinden.
Terug naar het hout: de plek waar de 17 iepen stonden is basis, de vaste plek. Ik zette er een landmark neer, een flink stuk iep, als ode aan de bomen die ik oogstte. En bij het hout zocht ik publiek. Ik vroeg bijvoorbeeld mensen in Oosterwold of ze houtwensen hadden. Die hadden ze, in grote getale. Ik regelde een mobiele zaag en de mensen zagen hun hout gezaagd worden. Ze namen hun wensen mee en en maakten er zelf dingen als een bureaublad, hinkelparcours, tuinbank, kabouterdeur of stoere binnentafel van. De houten zaken die ze maakten dat zijn de bijen die uitvliegen, de omgeving in. Ze verzamelen geen nektar en stuifmeel maar, laten we zeggen, verhalen. Een tafel maakt een hoop mee. Bijen weten altijd de weg terug naar het volk te vinden. Kan de tafel ook terug naar het volk, naar de vaste plek, waar ie vandaan komt? Ja, dat kan, via de mens. In ieder stuk implanteer ik een chip, een ID-chip. Deze kun je aflezen met je telefoon. Dan lees je het oerverhaal van de tafel, de genesis, en de herkomst. Met je telefoon navigeer je er zo heen, terug naar de herkomst, naar het landmark dat ik er plaatste.
Met alle sample-bezitters maken we een levend, bewegend geheel. Het beweegt heel langzaam, het gaat met u mee de wereld in, of u geeft het weer door, al verhalen verzamelend. Van dit sample draagt u de herinnering nog heel lang met zich mee. Het kan zelfs een erfstuk worden, zodat ‘het bijenvolk’ zich niet alleen over de wereld, maar ook ver in de tijd verbreidt. Het leeft, het beweegt, heel langzaam raken tijden en ruimtes verbonden.”
