Windekind
Wonen en werken met de stichting
Door: Zilla van Dijk | Stichting Rituals to Root
Duurzaam, energieneutraal en met community spirit is Almeers bio landbouwgrond aan het transformeren tot een plek van verbinding, verdieping en zingeving. Een plek om te zijn. Waarom Windekind? Dit mooie veelzijdige warme huis is vernoemd naar het mystieke figuur in het boek, De kleine Johannes, van Frederik van Eeden. De kleine Johannes voelde zich fijn en geborgen bij Windekind, die veel wist over de natuur en op avontuur ging. Dat gevoel brengen we graag over aan onze gasten. We wonen en werken aan de Frederik van Eedenweg in Almere Oosterwold, vernoemd naar een huisarts, psychiater, filosoof, schrijver en wereldverbeteraar. Dat past als gegoten bij dit bijzondere gebied.
Windekind is veelzijdig en rustig gelegen in het groen met een bescheiden ruimte voor workshops, lezingen, zingevingsactiviteiten en verdiepingsbijeenkomsten georganiseerd door de stichting of in samenwerking met anderen. De tuin van Windekind is in ontwikkeling en wordt in het thema van De kleine Johannes ingericht met stadslandbouw waaronder moestuinbakken, een kas en veel fruitbomen. Bij de vijver groeit een treurwilg en om de Troosttuin heen zijn publiek toegankelijke wandelpaden. Het Bospad leidt naar de bosstrook, het zintuigelijke Prikkelpad brengt je bij de akker en aan het Stiltepad met verschillende beelden is een Bezinningsplek gerealiseerd. Deze plek biedt ruimte om te herdenken en bezinnen. Elke maand is er een nieuwe tekst voor verinnerlijking te lezen op de Bezinningsplek. Zo leggen wij verbinding met onze gasten, bezoekers en buurtgenoten.
Een korte sfeerimpressie uit het boek:
“Het werd vrijdagavond en de schemering begon te vallen. Johannes zat voor het venster van zijn slaapkamer en keek verlangend naar buiten over de groene heesters. Van de tuin, naar de verre duinen. “Windekind, Windekind! help mij,” fluisterde hij angstig. Daar ruiste een zachte vleugslag naast hem, hij rook de geur van leliën van dalen en hoorde plotseling de bekende zoete stem. Windekind zat naast hem op de vensterbank en liet de klokjes van een lelie van dalen aan de slanke stengel wiegelen. “Ben je daar eindelijk! – ik heb zo naar je verlangd!” zei Johannes. “Ga met me mee Johannes…”
Gedicht door Eduard Knape, begin 2020:
Vandaag de start van een nieuw levensjaar
Met het mooi vooruitzicht dat helemaal in Windekind te wonen
Ons bouwproject was weliswaar soms zwaar
Het bezorgt ons nu wel de woon en werkplek van onze dromen
Vandaag de start van een nieuw levensjaar
Een mooi moment om terug te kijken en te bezinnen
18 jaar geleden kwamen we bij elkaar
Het leek te laat om nog samen aan een kindje te beginnen
Nu blijkt ons kindje een andere verschijningsvorm te tonen
Jawel, dat woonhuis onzer dromen
Na maanden “zwangerschap” met vele hobbels en obstakel
Hebben we nu samen een prachtig Windekind, een mirakel
Gelegen aan de Frederik van Eedenweg, genoemd naar de schrijver die ons raakte
En die de karakters Kleine Johannes en zijn mystieke zielsmaatje Windekind maakte
Zoals Johannes zich bij Windekind altijd fijn voelde en geborgen
Dat ervaren wij ook, we hopen dezelfde beleving aan onze gasten te bezorgen
Want Windekind huisvest behalve onszelf de activiteiten van de Rituals to Root stichting
Daarmee hield het ontwerp al rekening met ruime woonkamer en inrichting
Ook daarin start dit jaar een nieuw hoofdstuk
We kunnen niet op van geluk!
