Door: Zilla van Dijk | Rituals to root
“Oma, als jij later dood bent en ik ben jarig, dan kijk ik eerst naar je foto en zet ik daar een bloem bij.”, is het eerste wat mijn kleinzoon tegen me zegt als hij de deur voor mij open doet. Manu is zeven jaar en werd op mijn verjaardag geboren. We zijn dus altijd samen jarig.
Copyright foto: © DISNEY-PIXAR 1986-2017
Maar waarom sprak hij deze, voor mij ontroerende, woorden? Naast het feit dat mijn kleinkinderen weten dat ik mensen help die doodgaan en de dood bij mij als gewoon onderdeel van het leven bespreekbaar is, heeft hij de animatiefilm Coco gezien. Daarin speelt de dood de hoofdrol, op een luchtige manier. In Coco belandt het jongetje Miguel in het dodenland, een sprookjeswereld waarin hij overleden familieleden ontmoet.
Deze vrolijke film die kinderen bijbrengt hoe bitterzoet sterven en familiebanden kunnen zijn, is geïnspireerd op de Mexicaanse dag van de doden. Een uitbundige feestdag waar families bij elkaar komen om samen de herinnering aan de dode voorouders levend te houden. Er is veel eten, kaarslicht en verhalen over toen. Het zou de geesten uitnodigen zich op deze dag met de levenden te verenigen. Want niemand is werkelijk dood, totdat ze vergeten worden.
Inderdaad deze film over de dood, het onderwerp dat tobbende kinderen uit hun slaap kan houden en dat veel ouders graag buiten de deur houden zolang het huisdier en de (groot)ouders nog in leven zijn, is net zo levenslustig als het troostrijk is. En het gaat over méér want het laat eenvoudig en vrolijk zien hoe onverwerkte zaken binnen generaties over de dood heen worden getild, worden doorgegeven. In dit geval de over-overgrootvader die muzikant was, ooit vrouw en kind verliet om beroemd te worden en nooit meer iets liet horen. Sindsdien werd muziek in Miguels familie verbannen terwijl hij juist dit muzikantenbloed erfde.
Waarom ik Coco niet alleen voor jong maar ook voor oud van harte aanbeveel? De film is niet alleen spannend en leuk maar zit vol betekenisvolle boodschappen over het volgen van je dromen en de mogelijke invloed daarvan. Over een andere lichte kijk op de dood. En over het belang van familiebanden, maar ook over hoe ze kunnen knellen. Laat deze film een natuurlijke opening bieden in jouw familiegeschiedenis en voor een gesprek over waar we vroeg of laat allemaal mee te maken krijgen: het sterven van een dierbare.
Kijk op deze link voor meer levens- en stervenswijsheid.
